2 augustus - Biking de railway

Na het lezen van een tip in de ANWB reisgids rijden we naar Myra, de plek waar vroeger een station van de voormalige Kettle Valley Railway lag. Het ligt in de heuvels, zo’n 45 minuten buiten Kelowna, en we moeten er een behoorlijk stuk rough road voor rijden. Op deze weg komen we geen enkele auto tegen en we vragen ons af of de fiets- en wandeltrail überhaupt bestaat. Maar ineens duikt er een grote parkeerplaats vol auto’s op. Jawel, de trail bestaat. 

Bij de fietsverhuurder vullen we onze gegevens in voor het lenen van twee mountainbikes. ‘Pa, help jij deze mensen even een goede fiets uitzoeken?’ horen we ineens in onvervalst Nederlands. De verhuurder blijkt een Nederlander van onze leeftijd die in 2005 met vrouw en kinderen naar Canada is geëmigreerd. 'Diploma's heb je hier niet nodig. Ze moeten je kennen. Je moet dus eerst alles aanpakken en netwerken, dan lukt het je zeker.'
Hij is een fietsverhuurbedrijf begonnen en heeft nu een paar trailers met 220 fietsen die hij op verschillende plekken kan inzetten. 

Klik op de foto om de lange brug aan de overkant te zien.

De fietsroute is 12 km lang en ligt tussen twee voormalige stations van de Kettle Valley Railway, een lange spoorlijn van Midway naar Hope. Deze spoorlijn is tot 1961 in gebruik geweest. De spoorlijn ligt er nu niet meer, de rails en bielzen zijn weggehaald. Maar op de bruggetjes liggen nog wel bielzen, met daaroverheen planken zodat je erop kunt fietsen.

De fietstocht is fantastisch. We trekken langs de bergranden en kunnen aan de andere kant van het dal de bruggen zien waar we straks overheen zullen fietsen. Overigens zijn de bruggen niet meer authentiek, maar het gevoel is er niet minder om.

Het zijn prachtige constructies van houten palen die te diepe dalen met elkaar verbinden. Onvoorstelbaar dat hier een trein reed. Langs het pad staan informatieborden over de aanleg van de spoorweg (begin 1900). We zien zelfs een stenen oven die gebruikt is door de arbeiders die het spoor aanlegden en die tijdens de werkzaamheden hier bivakkeerden.

Na een pad van 12 km met 18 bruggen en twee tunnels eindigt de weg op de plek van het andere voormalige station en fietsen we dus dezelfde weg terug. (https://www.myratrestles.com/)

Aan het eind van de middag gaan we weer aan het Okanoganmeer liggen. Het lijkt alsof er een weeromslag komt. Het is nog steeds erg warm, maar nu wel bewolkt en er zijn keiharde windvlagen waarbij er massa's bladeren uit de bomen waaien. Ook hier hebben de bomen te lijden van de droogte.  

Sky on fire aan het Okanoganmeer