3 augustus - Naar Nelson

Als we wakker worden lijkt het weer inderdaad omgeslagen. Het is bewolkt, koud en het regent zowaar. Dat is lang geleden!

Vandaag beginnen we aan de terugweg naar Calgary waar we op 6 augustus zullen vertrekken. We doen het in een aantal stappen van zo’n 300 km. De komende dagen zijn we daarom overal maar een nacht, in plaats van de gebruikelijke twee.

Kelowna is een stad van 100.000 inwoners. Niet echt groot, maar omdat steden en dorpen hier erg uitgestrekt zijn (alleen maar laagbouw, ruimte zat immers), duurt het weer lang om de stad uit te komen.

De fruitgebieden van Kelowna maken plaats voor een Oostenrijks landschap van bergen en open weiden. Langzamerhand trekt de bewolking open en wordt het warmer.

In Grand Forks stoppen we voor koffie. Grand Forks is een klein dorp zoals er hier vele zijn. Buiten de stad is een modern winkelcentrum en het oude centrum is uitgestorven. Voormalige winkels zijn gesloten of er zitten vage zaakjes in voor soepjurken en schorten, plastic bloemen of zeepjes. Gelukkig is er wel een lunchcafé, een prachtige zaak. Een volledige wand van het café bestaat uit gezelschapsspellen die je daar kunt spelen. In een zaaltje achterin de zaak zitten spelletjesfanaten poppetjes te schilderen.

In Nelson hebben we een kamer geboekt in het Hume hotel middenin het centrum. Het hotel bestaat al 120 jaar en heeft nog heel veel authentieke elementen: donkere lambrizeringen, geslepen glas in de deuren en brede met kleden bedekte trappen. In de gangen hangen grote foto’s van vakantiegangers uit vervlogen tijden: vrouwen met jurken aan in het meer en mannen met indrukwekkende krulsnorren. De kamers zijn gelukkig wel gemoderniseerd en we krijgen een mooie ruime stek boven het café, kamer met muziek dus J

In 2011 zijn we ook in Nelson geweest, althans dat lazen we in ons blog van toen. We herkennen helemaal niks en hebben beide ook geen idee dat we hier geweest zijn.

Via het centrum van Nelson, dat er aanzienlijk beter uitziet dan dat van Grand Forks van eerder vandaag, lopen we naar de Kootenay rivier. Hierlangs ligt een uitgestrekt stadspark, ook hier weer gesubsidieerd en aangelegd door de plaatselijke Rotaryclub.

In het park staan zeker 150 banken. Niet dat er nu zoveel mensen zitten, maar banken worden hier geschonken door de familie van overleden personen. Op elke bank is een bordje geschroefd waarop staat wie er herdacht wordt en wanneer hij of zij overleden is. Ook de bomen in het park, allemaal verschillende, zijn blijkens de bordjes die erbij staan geplant ter nagedachtenis aan een overledene. Wel een mooie manier van herdenken zo. Begraafplaatsen zijn in Canada heel simpel: een grafsteen is vaak niet meer dan een gegraveerde stoeptegel. Misschien wel omdat herdenkplekken hier bestaan uit een bankje of een boom? We weten het niet.

Net als in Kelowna liggen in dit stadspark sportvelden, trimtoestellen, een strand, een speeltuin en zijn er kano’s en bootjes te huur. Het weer laat zwemmen of strandhangen niet toe vandaag, maar in zo’n mooi park is genoeg te bekijken.