22 juli - Naar Whistler

 Alle regen en kou is verdwenen, de dag begint met een stralende zon. We hebben een lange rit voor de boeg, de langste van deze vakantie: ruim 400 km naar Whistler. In deze stad waren in 2010 de Olympische Winterspelen.

Op zo’n lange rit zie je de landschappen steeds veranderen. Eerst een soort Oostenrijks landschap met hoge bergen en groene alpenweiden die het gebied iets opens geven.

We komen langs Tunkwa Lake, een groot meer met aan beide kanten een dubbele spoorlijn waarop de megatreinen in een rustig gangetje hun containers vervoeren. Dan een droger berglandschap, met bergen die dichter op elkaar staan en waar de weg tussendoor slingert.

We komen een aangelegde ghost town tegen, niet echt een ghost town dus. Een nagemaakt dorp uit de tijd van de aanleg van de spoorwegen en goudzoekers met gebruiksvoorwerpen uit die tijd. De eigenaar vertelt enthousiast over de vele bussen toeristen die hier komen, voor wie hij met zijn maten een wild west show opvoert. Hij woont alleen in de zomer in Canada, in de winter gaat hij naar Colombia, waar “de pitten van de avocado’s groter zijn dan de avocado’s die wij hier eten.”

Het gele landschap wordt weer groen bij Pavilion Lake, waarin de reflecties van de langs het water staande bomen fantastisch zijn. In het meer is blijkbaar van alles te zien, gezien de duikers in het water.

We vervolgen deze Route 99 langs de Fraser River die zich door dal slingert. De weg en de spoorlijn slingeren hier om elkaar heen. We zijn nu in indianengebied, te zien aan de vele autosloperijen en de rotzooi rond de huizen. Het zijn allemaal verschillende indianenstammen volgens de kaart. Overigens heten ze hier geen indianen, maar First Nation. Namen van plaatsen staan in twee talen op de borden. Van het indiaans maak je helemaal niks: letters, leestekens en het cijfer 7 staan in voor ons onleesbare combinaties door elkaar.

Na Lilloet staan de bergen nog dichter op elkaar. Geen mooie uitzichtpunten, maar hoge rotsen begroeid met dichte dennenbossen langs de Cayoosh Creek. We picknicken op een prachtige plek aan de rivier en de muggen picknicken van ons.

Bij Duffy Lake zien we de eerste echt hoge bergen, waar meer sneeuw op ligt dan we in de Rockies zagen.

Rond 5 uur zijn we in Whistler, waar we inchecken in hotel Legends. Hier hebben we geen kamer, maar een condo, een volledig ingericht appartement inclusief keuken, wasmachine/droger, slaapkamer met een zalig bed van 2.40 m en een supermarkt op loopafstand. Pizza in de oven, chocoijs in de vriezer, wasjes draaien, ideaal!