We slapen bijna de klok rond vannacht!
Net als in veel hotels in Canada is in dit hotel het ontbijt
niet inbegrepen, we doen het daarom met onze eigen yoghurt en granola.
Rond 11 uur gaan we de stad in. Het centrum ligt op loopafstand. Victoria is een mooie stad. Er zijn hier nog veel oude
gebouwen die prachtig gerestaureerd zijn, en we zien ook veel nieuwbouw in
vergelijking met 2011. Moderne
appartementencomplexen rondom de haven, naast de tot woonhuizen omgebouwde oude
pakhuizen. Het doet ons denken aan Kopenhagen, waar we hetzelfde zagen.
Opvallend is dat Victoria brandschoon is, veel terrassen heeft (dat zie je eigenlijk maar weinig in Canadese steden), rondom de haven gezellig druk is en prachtige winkelstraten heeft die deels overdekt zijn (en de Canadese Hudson’s Bay is duizend keer mooier dan het slappe aftreksel dat in Amsterdam staat).
Opvallend is dat Victoria brandschoon is, veel terrassen heeft (dat zie je eigenlijk maar weinig in Canadese steden), rondom de haven gezellig druk is en prachtige winkelstraten heeft die deels overdekt zijn (en de Canadese Hudson’s Bay is duizend keer mooier dan het slappe aftreksel dat in Amsterdam staat).
Henk wil graag nieuwe sneakers en die vinden we in een
sportzaak. Mooie bruin suède New Balance. We kwijlen bij alle boeken in een mooie oude boekenwinkel en bewonderen de muurschilderingen die op diverse blinde muren zijn aangebracht.
We lopen vervolgens langs het stijlvolle provinciehuis, waar het druk is met selfies makende toeristen. Grappig om te zien hoe Japanse meisjes zichzelf schaamteloos in allerlei poses en met getuite lippen of glimlachjes met of zonder tanden fotograferen. ‘s Avonds is het provinciehuis verlicht met lampjes die de contouren van het gebouw volgen. Het zou als zodanig niet misstaan in de Efteling.
We lopen vervolgens langs het stijlvolle provinciehuis, waar het druk is met selfies makende toeristen. Grappig om te zien hoe Japanse meisjes zichzelf schaamteloos in allerlei poses en met getuite lippen of glimlachjes met of zonder tanden fotograferen. ‘s Avonds is het provinciehuis verlicht met lampjes die de contouren van het gebouw volgen. Het zou als zodanig niet misstaan in de Efteling.
En zo sjouwen we een paar uur door deze heerlijke stad.
's Avonds gaan we weer de stad in, nu met het
pendelbusje van het hotel. Henk heeft een Italiaans restaurant uitgezocht waar
een indrukwekkende rij voor staat, dus dat moet wel goed zijn. Het is een gave
plek, met hoge plafonds en oude foto’s aan de wanden. De tafeltjes staan zo
dicht op elkaar dat het lijkt alsof we met z’n allen in een grote huiskamer
zitten. Het personeel lijkt haast uitgezocht op de hoeveelheid tattoos J. De spaghetti met red
sockeye salmon is fantastisch, die rijen buiten staan er dus echt niet voor niets.
Nog een laatste rondje door de haven en dan weer slapen als
een prins en prinses!
No comments:
Post a Comment