's Winters is Whistler een drukbezocht skigebied, in de
zomer nemen de mountainbikers bezit van de bergen. In plaats van ski’s hangen de
fietsen aan de stoeltjesliften en met razende vaart crossen de bikers van de
steile zandpaden naar beneden. Daar waar bikers zijn, zijn geen hikers. Kan ook niet, want het is levensgevaarlijk.
's Middags gaan we met de kabelbaan Whistler Mountain op. De
rit omhoog gaat over drie kabelbanen: van Creekside met een gondola naar the
middle station en van daaruit met een open stoeltjeslift naar Whistler Peak. Een
korte, maar steile wandeling brengt ons naar de derde stoeltjeslift die naar de top
van Whister Mountain (2182 m hoog) gaat. Het uitzicht over de omgeving is adembenemend mooi: besneeuwde bergtoppen rondom je heen beschenen
door een stralende zon.
Sneeuw!
Het Canadese symbool van het stenen mannetje staat hier meer
dan levensgroot bovenop de berg, . Iedereen wil ermee op de foto, er staat zelfs
een rij voor. De kunst is natuurlijk om juist als er een wisseling tussen de
wachters is de foto te maken. Yes, (bijna) leeg!
Omdat we wat laat naar boven zijn gegaan, is er geen tijd
voor lange wandelingen op de berg. De laatste lift gaat om half 5 terug. In de
pub onderaan de kabelbaan drinken we een Belgisch biertje om de overwinning op de hangbrug te vieren.
No comments:
Post a Comment