Een hele dag om in de Rockies door te brengen. We gaan naar Maligne
Lake, dat vooral bekend is van de fantastische foto’s die op elke Canada
kalender staan. Vanaf een eilandje in het meer heb je uitzicht op drie
besneeuwde bergtoppen, de fotoplek bij uitstek. Lake Maligne werd nooit als
echt bezoekwaardig gezien, tot een fotografe er in de jaren 20 van de vorige
eeuw plaatjes van maakte.
In vergelijking met Lake Louise is het hier rustig, ook al
lopen er genoeg mensen rond. Velen kiezen voor een rondvaart van anderhalf uur
over het meer, met een stop op het beroemde eilandje. Gezien de prijs, 79
dollar per persoon, slaan we dit maar over. Geen zin om voor zoveel geld hutjemutje
in een boot te zitten. Het huren van roeiboten en kano’s is hier overigens ook
achterlijk duur: 60 dollar per uur. Niet normaal.
We besluiten te gaan lopen. Een mooie hike door het bos en
op verschillende plekken vlak langs het meer. De rotsen in het pad zijn nat en
behoorlijk glibberig, voorzichtigheid is geboden.
Op de terugweg rijden we langs …. Lake en weten we door de
traffic jam dat er een beer in zicht is. Alle auto’s staan stil, mensen lopen
uit de auto met een camera om de nek. De grote parkeerplaats naast de auto
staat vol en langs de rand van de hooggelegen oever langs het meer staan
fotografen elkaar te verdringen. Tuurlijk zetten we de auto ook op de
parkeerplaats. In het dichte struikgewas op de oever zien we echter niets. De
groep blijkbaar wel, want en masse verplaatst men zich steeds verder naar
rechts. Als een dame roept ‘He’s coming up’ rent een deel van de kijkers
angstig naar hun auto’s. Fantastisch gezicht.
Maar de kijkers hadden gelijk: er zit inderdaad een beer in
de bosjes, een beer met twee kleintjes zelfs. Doodgemoedereerd en niet
gehinderd door alle oh’s en ah’s sjokt het beest met zijn jongen langs de oever
van het meer. Inmiddels is er een National Park auto gekomen die iedereen maant
om in de auto te gaan zitten. Maar daar luisteren maar weinig mensen naar.
Zelfs als de beer met zijn kids omhoog loopt en de weg oversteekt, blijven veel
mensen gewoon staan kijken.
Om de Athabasca Falls te zien moeten we het Banff National
Park weer in. In 2011 was het hier stervenskoud, nu lopen we de trail langs de
watervallen en potholes in de stralende zon. En dan ziet het er toch ineens
veel mooier uit!
Poseren zoals alle toeristen hier ;)
En dan is daar ineens vlak voor onze auto nog een beer die rustig de weg oversteekt!
No comments:
Post a Comment