Omdat we om 11 uur de boot naar Vancouver Island hebben
gereserveerd, staan we vroeg op. De rit vanuit Whistler is maar 120 km, maar we moeten
uiterlijk half 11 op de kade staan en hebben geen idee hoe druk is het is
rondom Vancouver waar de veerboot vertrekt.
Ruim op tijd zijn we in Horse Shoe Bay. We zetten onze auto
in de rij, halen een kop koffie en bekijken in de haven de komende en gaande
veerboten. Rond half 11 komt de veerboot naar Nanaimo die wij moeten hebben.
Het lossen en laden van de auto’s duurt zo’n drie kwartier en met een
kanonharde toeter kondigt de boot haar vertrek aan.
Het is een stralende dag en op het sun deck is het druk. We
wandelen veel heen en weer, van voordek (koud!) naar achterdek (heerlijk!) en beide
zijdekken (mooie uitzichten!). Mooi ook om te zien wat mensen doen bij zo’n
overtocht: slapen, lezen, eten, gitaar spelen, fotograferen of met zijn vijven
een cryptogram oplossen en om de beurt telkens even weglopen om na te denken. “Yes!
I’m sure it’s right!”
Een dame met een walvisknuffel onder de arm vertelt de
passagiers dat er misschien wel walvissen te zien zijn op deze tocht. En if
not, kom dan luisteren naar haar uitleg over deze fantastic animals. In het
overdekte deel van het sun deck verzamelt ze zo haar publiek en vertelt, alsof
ze een stel kleuters voor zich heeft, met de knuffel in haar hand over Wally de
Walvis.
We meren aan in Nanaimo en rijden door naar Parksville. Hier
hebben we in River Bend RV Park een luxe cabin geboekt voor een nacht. Dat luxe
valt nogal tegen, maar een cabin is het wel: een huisje dat van vloer tot
plafond van hout is. Keuken, slaapkamer en woonkamer zijn een geheel. Het is
allemaal wat oud. Geen waterkoker, maar een keteltje dat je op de elektrische spiraal van een fornuis moet
zetten, geen afwasmachine maar een sponsje met sop, geen föhn maar zon en wind.
Jawel, wij zijn snobs.
Er zijn zes cabins op dit park te huur en ze staan allemaal
bij elkaar op een veld middenop de camping. Rondom het veld loopt een weg,
zodat je het idee hebt op een rotonde te wonen. De camping is een
bezienswaardigheid op zichzelf. Hier geen tenten, maar recreation vehicles. En
dan geen schattige bolletjes caravans, maar campers met het formaat van een
vrachtauto die je ook dan ook nog op allerlei plekken kan uitschuiven. De luxe
in deze rv’s is zal vele malen groter zijn dan in onze luxe cabin.
Gezien de hekjes rondom de rv’s is dit geen camping voor
rondtrekkende toeristen, maar zijn het vaste staplekken voor Canadezen.
Bijzonder is dat de megalomane rv’s dan weer zo hutjemutje op elkaar staan.
Parksville ligt aan de oceaan en we besluiten om naar het
strand te gaan. Helaas zijn er geen kleedhokjes (die zijn overal, waarom nou
net hier niet), dus we bouwen onze eigen verkleedtent van een handdoek vlak aan
het water. Geen idee of de Canadezen net zo puriteins zijn als de Amerikanen, we
willen het niet uitproberen. Na deze verkleedsessie zien we dat het water ons
al heeft ingehaald, het is blijkbaar vloed.
's Avonds gaan we naar een markt in Parksville, waar de gebruikelijke zeepjes en sieraden te koop zijn. Niet bijster interessant. De plaatselijke Lion's Club heeft hier een park aangelegd met beachvolleybalvelden en een mooie boardwalk langs de zee. We bezoeken een zandsculpturententoonstelling, waar opvallend veel Nederlanders bouwwerken hebben gemaakt.
Als we aan de dame bij de kassa (met indrukwekkende lange baardharen) vragen hoe het komt dat er zoveel Nederlanders hebben meegewerkt, moet ze het antwoord schuldig blijven. Wel vertelt ze zelf ook Nederlandse te zijn; op haar naambordje staat inderdaad Mrs Borsboom. In 1953 ('The year of the storm disaster') is ze als 11-jarig meisje met haar ouders naar Canada gegaan en nooit meer terug geweest. Ja, er woont wel familie, 'but I don't know them, so why should I go there? And everything has changed ... '
Niet een hele duidelijke foto, maar op dit ijsblok staan pinguins op steeds kleiner wordende ijsvelden.
In onze cabin is het gelukkig niet zo heet geworden als waar we bang voor waren. Geen airco, geen ventilator, maar geen probleem. Heerlijk geslapen. Helaas geen foto's van deze camping ;)
No comments:
Post a Comment