Monday, July 18, 2011

Maandag 18 juli, Vancouver

Nadat we de klok helemaal hadden rondgeslapen, zijn we om 8 uur opgestaan. Ontbeten (wafeltjes yes!) en toen met de auto naar Stanley Park. Volgens het weerbericht zou het vandaag mooi zonnig zijn, maar dat was vanochtend zeker niet zo. Dus, lange broeken aan.
Stanley Park is een groot stadspark in Vancouver. Het ligt op een schiereiland en biedt mooie uitzichten op de diverse stadsdelen en 'the wonderful skyline'. Die skyline van Vancouver vonden wij eigenlijk helemaal niet zo mooi. In plaats van de gebruikelijke glimmend mooie kantoorpanden, zijn de skyscrapers hier vooral woontorens die er nogal rommelig uitzien.

We hebben eerst een rondje gereden om te kijken wat er te zien was, en hebben toen de auto geparkeerd bij het information center. Van daaruit lopend naar een plek waar een aantal replica's van totempalen stonden (nieuwe tekenles!) en naar Beaver Lake, een bijna volledig met waterlelies dichtgegroeid meer. Mooi gezicht, die felroze en witte lelies. De beloofde gifgroene kikkers en gekleurde eenden hadden helaas net vandaag besloten andere kleren aan te trekken.  

De zon was inmiddels doorgebroken, dus na drie uurtjes Stanley Park en een stevige wandeling, moest er iets anders aangetrokken worden. Terug naar het hotel en omgekleed.
Daarna naar Robson Street, de belangrijkste winkelstraat van Vancouver. Aan het eind van deze straat zou Robson's Public Market zijn, vol kleurrijke etenswaren en spannende shops, een interessante  ontmoetingsplaats voor locals, internationale studenten en toeristen. Het was een behoorlijk eind, maar op Robson Street was zoveel te bekijken dat je dit niet echt doorhad.
De Public Market was eigenlijk helemaal niks...! Een overdekt stuk straat, waar een paar kraampjes waren met wat koffers en een groentekraam waar een gesluierde dame druk bezig was een paar tomaten op te stapelen. En zo word je dus genaaid door de reisboekenschrijvers.
We zijn aan de andere kant van de straat teruggelopen, lekker in de zon. Via een hele lange brug langs het stadion van Vancouver, de arena van de plaatselijke ijshockeyploeg en een grote glimmende bol (restant van de wereldtentoonstelling van 1986) waar een science center in zit, zijn we teruggegaan naar Chinatown. Hier was nu inderdaad veel meer leven in de brouwerij. De winkels waren open en we hebben ons lopen vergapen aan alle etenswaren die er uitgestald lagen. Veel gedroogde vis, paddestoelen, groente, noten, peulvruchten, en een heleboel dingen waarvan we geen idee hadden wat het was. Op de foto salamanders, gedroogd en op een stokje vastgezet alsof het een lolly is. De Partij voor de Dieren heeft hier nog een boel werk te verrichten....  


Chinatown in Vancouver is niet te vergelijken met die in San Francisco. Waar in SF bijna alle winkels gericht zijn op toeristen, is in Vancouver alles vooral bedoeld voor de Chinezen zelf. De bordjes bij de levensmiddelen zijn alleen in het Chinees geschreven, de producten zijn bedoeld voor hen en er is geen winkeltje te vinden met souvenirs. Jammer voor mijn theelepeltjesgekte, er zal dus echt 10 dollar betaald moeten worden als ik een Vancouver-spoon wil scoren.


Na Chinatown terug naar Robson Street om te gaan eten. Zo'n gezonde wandeldag sluit je natuurlijk in stijl af, met een maaltijdsalade van de saladebar. Op de hotelkamer nog een kop koffie, en daarna tijd om de foto's van de kaartjes te halen, het nieuws te lezen, mail te beantwoorden en een weblog te vullen!





No comments:

Post a Comment